چرم از زمانهای قدیم، از کالاهای مهم بشمار آمده است. پیش از آنکه بشر بتواند با استفاده از برگها و الیاف گیاهی پارچه ببافد؛ چرم، نقش اساسی در پوشش بدن برای انسان داشته است. چرم، بافتی طبیعی است که ساختار سه بعدی ویژهای دارد. افزون بر عایق بودن در برابر گرما و برق، در برابر هوا و آب نیز مقاوم است.
چرم در عین حال، بخار آب را از خود عبور میدهد و انعطافپذیری قابل توجهی دارد. پس از جنگ جهانی دوم و تجاری شدن تولید انبوه پلی وینیل کلرید (pvc) نایلون و پلیاستر ، پلی اورتان و پلیمرهای دیگر ، به تدریج به عنوان جایگزین چرم در تولید کفش، لباس، کیف و مبلمان به بازار آمد.
سراجی سنتی
چرم سازی یا سراجی یکی از قدیمیترین و اصیلترین هنرهای سنتی دیار ایران زمین است. از دیرباز شغل دامداری در مناطق مختلف از رونقِ خاصی برخوردار بوده و به علت وفورِ دام، تهیه پوست حیوان در این دیار براحتی میسر بوده است. بنابراین در گذشته سراجان زیادی وجود داشتهاند و دباغان زیادی نیز در کنار این حرفه مشغول بکار بودهاند.
دباغان پوست حیوان را دباغی کرده و در اختیار سراجان قرار می دادند و آنها نیز با هنرمندی خاصی به تهیه انواع صنایع دستی میپرداختند. در گذشتههای نه چندان دور ساکنان شهر و روستا برای کفش دوزی، زین سازی، پوشش تسلیحات فردی و افسار و لگام و برخی از وسایل شکار به راسته بازار سراجان مراجعه میکردند.
از مصنوعات چرمی میتوان انواع کیفهای دستی مردانه و زنانه، جلد اسلحههایی نظیر برنو و پَران، جلد تپانچه و کُلت، انواع چمدان، قطار فشنگ، انواع یراق اسب و قاطر ، انواع کمربند، کمربندهای ورزش زورخانهای، جلد عینک، جلد دوربینهای شکاری و دیگر لوازم چرمی اشاره کرد. در حال حاضر کار چرم سازی جنبه تزیینی پیدا کرده و بیشتر به صورت عرضه کیفهای زنانه، جلد موبایل، کمربند و … عرضه میشود.